ერთი შეხედვით გვგონია, რომ ელექტროობა ჩვეულერივი მოკვდავისთვის მიუწვდომელი თემაა და ვერასოდეს შევძლებთ საკუთარი ძალებით გავაკეთოთ სახლში პატარ-პატარა საქმეები, რომელიც სადენებთან არის კავშირში. თუმცა ეს ასე არ არის. ამ პოსტში წარმოგოდგენთ რამდენიმე ხერხს, რომლის უმეტესობას თავადაც უმარტივესად გაართმევთ თავს.

მაშ ასე, დავიწყოთ!

როგორ დავაკავშიროთ ხაზები სწორად და სადენების გადაბმის რა ვარიანტები გვაქვს:

მოხრახვნა

ეს არის ხაზების შეერთების ძირითადი და უმარტივესი საშუალება, თუმცა, უნდა აღინიშნოს, რომ მოხრახვნისას სადენები სრულყოფილად შეერთებულად არ ითვლება. საიმედო კონტაქტის უზრუნველსაყოფად, ის უნდა დაილუქოს ან დაპაიკდეს. თუმცა თუ დროებითი გაყვანილობა გჭირდებათ, მაშინ მოხრახვნაც საკმარისია.

დაბეჯითებით ვერ იტყვი, მოხრახვნის ტიპის გაყვანილობა რამდენ ხანს გაძლებს. ყველაფერი გარემო პირობებზეა დამოკიდებული (ტენიანობა, ტემპერატურა). შესაძლოა 10 წელი გავიდეს და ელექტროგაყვანილობამ იმუშაოს ან თუნდაც რამდენიმე თვეში გაფუჭდეს. ამ ხერხის არასანდოობის მიზეზი ხაზების განლევაა, შედეგი კი - ცუდი კონტაქტი. გადაბმის ადგილი ცხელდება, შემოხვეული იზოლენტა დნება, რაც შემდგომ მოკლე ჩართვის მიზეზიც არის. ამის გამო ხშირად ფუჭდება სახლში ელექტრო მოწყობილობები.

ამ პროცესში აუცილებლად დაგჭირდებათ ბრტყელტუჩა. გაათავისუფლეთ ხაზების ბოლო ნაწილი (მოაცილეთ დამცავი ფენა), ყველა განშტოება ერთ ზომაზე დააყენეთ მოკიდეთ ბრტყელტუჩა ყველას ერთად და მოხრახნეთ. ჩვენი რეკომენდაციით, იმისთვის, რომ ამ ხერხმა დიდხანს გაგიძლოთ, ერთ ხრახნში 7-დან 12 ხაზამდე მოაქციეთ.

ხაზების დაპაიკება

კიდევ ერთი ხერხი ელექტრო მავთულების შეერთების, არის დაპაიკება. ეს ხერხი გამოიყენება როდესაც მოხრახნილ მავთულებს გვინდა მეტი გამძლეობა მივცეთ ან  მრავალდაბოლოებიანი ელექტროსადენი გვაქვს.  ეს ხერხი უზრუნველყოფს სანდო ელექტრო კავშირს და გარდა ამისა იცავს ხედაპირს კოროზიისგან. ჩვენი აზრით, ელექტროსადენების ერთ-ერთი საუკეთესო და სანდო ხერხი სწორედ რომ დაპაიკებაა.

დაპაიკება მაგალითად იმ შემთხვევაშია საჭირო, როდესაც შტეფსელს და შტეკერს ვამაგრებთ ელექტრო ხაზზე.

დაპაიკებისთვის გვჭირდება შემდუღებელი 100 ვატი სიმძლავრით და კალი. ჩართეთ შემდუღებელი, დააცადეთ რამდენიმე წუთი, რომ გაცხელდეს, შემდეგ კალის მეშვეობით მიარუღეთ მავთულები.

მიდუღება (სვარკა)

მიდუღებაც ერთ-ერთი ვარიანტია ელექტროსადენების შეერთების და მასობრივ მშენებლობებში გამოიყენება. ეს მეთოდი ბევრად უფრო ჩქარია და იაფიც. ამ ხერხის გამოსაყენებლად დაგჭირდებათ 500 ვატიანი ტრანსფორმატორი 36-ვოლტიანი ძაბვით ან მიმდუღებელი აპარატი (სვარკის აპარატი) ნახშირბადის ელექტროდებით.

დაპრესვა

ეს ხერხიც საკმაოდ ხშირად გამოიყენება.  ამ დროს ხაზები ერთდება სპეციალური გილზების საშუალებით, შემდეგ კი იპრესება აპარატით. გილზები მზადდება სხვადასხვა მასალისგან: სპილენძი, ალუმინი და ა.შ.

ბოლტით დაკავშირება

ასეთი შეერთება საკმაოდ იშვიათია, თუმცა გამძლე და უძლებს დიდ ძაბვას. სადენების დაკავშირების ამ ხერხს იყენებენ სპილენძის ან ალუმინის სადენების შეერთებისას.

თვითმჭერით შეერთება

სადენების შეერთების გავრცელებული ხერხი, რომელიც არ მოითხოვს დიდ ცოდნას. უბრალოდ ყიდულობთ საჭირო მასალას და პირდაპირ არგებთ დაბოლოებებს, თუმცა ამ მეთოდის მინუსი მდგომარეობას იმაში, რომ ვერ უძლებს მაღალ დენს.

რატომ არ შეიძლება სპილენძის და ალუმინის მავთულების პირდაპირ ერთმანეთზე გადაერთება?

გარდა იმისა, რომ სპილენძი და ალუმინი შეუთავსებელი ნივთიერებებია, მიზეზი ორია:

1. ალუმინის ხაზების განლევა, რაც იწვევს საბოლოოდ ხაზის ზედმეტად გადახურებას.

2. კონტაქტის შესუსტება, რაც ასევე ალუმინის ხაზის ზედმეტი გადახურებით არის გამოწვეული.

გისურვებთ წარმატებას!